(Naar aflevering 1: Harlingen – Greetsiel)
(Klik op de fotootjes in dit reisverslag om ze te vergroten, klik op de vergrote foto om hem weer te verkleinen)
De windverwachting is voor de komende week Noordoost en toenemend tot 7 à 8 Beaufort. Verder over het wad oostwaarts zeilen zit er dus voor ons voorlopig niet in. Gelokt door dromen en sagen van witte wieven, piraten, Emsburens goudschatten en hannekemaaiers besluiten we de Eems op te gaan. We zien wel hoever we Duitsland in komen. De reis zelf is het doel.
De Leybuchtsluis bij Greetsiel draait vandaag vanaf 10 uur 23. Dus vertrekken we om half tien uit Greetsiel en zijn prcies om 10 uur 23 paraat bij de sluis. We willen zover mogelijk de Eems op, met het tij mee.
(Bedieningstijd van de Leybuchtsluis is van 4 uur vóór tot 3 uur na HW Nordeney Riffgat, vandaag om 14:23. De grote brug staat dan pal omhoog en is bij helder weer zelfs vanaf het Rawad waarneembaar.)
 |
Buiten de sluis waait een stevige Noordenwind, 5 Beaufort. Het grootzeil gaat met een dubbel rif erin omhoog. Dan de fok erbij. Om 11:00 uur bruisen we de eerste paar mijl tegen de opkomende stroom richting de Ooster Eems. Eenmaal bij de Ooster Eems krijgen we stroom mee en met de wind schuin van achteren over stuurboord gaat het vlot. Er is water voldoende en we varen een rechte kompaskoers over de platen richting Wester Eems. |
 |
De rivier de Eems, voorbij Emden, is nieuw vaarwater voor ons. Maar dit stuk kennen we nog. Tot Knock varen we buiten de vaargeul aan bakboordzijde, daar is de meeste ruimte. Ter hoogte van de ingang naar de Dollard steken we de vaargeul over. Bij Delfzijl en Emden wordt er flink gebaggerd om de Eems op diepte te houden. De bagger wordt iets verderop naar buiten weer uitgespuwd. |
| Ruim voor de versmalling bij de leitdam, op de Geiserücken, gaan we naar de stuurboordszijde en varen daar buiten de groene tonnen verder. We koersen tussen de dam en de vaargeul. Daar hebben we geen last van het in- en uitgaand verkeer bij de havens van Emden.
(Enkele jaren geleden hebben we geleerd dat het van groot belang is deze dam en de smalle vaargeul met z’n zeeschepen goed in te schatten. Bij een oversteek van Emden naar Delfzijl werden we hier overvallen door een zware (en ons desoriënterende) zomerse onweersbui met extreem harde windstoten en veel regen. Je kon geen boei meer zien, zelfs ons eigen kompas niet meer . Een ware nachtmerrie als het je in die smalle geul met zeeschepen overkomt.) |
|
 |
Hoogwater Emden is om 15:30. Het gaat vlot, zodat we inschatten dat we met de stroom mee ook nog wel tot Leer kunnen komen. Mocht dat mislukken dan zijn er wel uitwijkmogelijkheden. Er zijn diverse droogvallende haventjes langs de Eems, hoewel ze niet allemaal onze maat schip kunnen herbergen.
Al snel komt, dwars over de rivier gestrekt, het imposante Sperrwerk bij Gandersum in zicht. Hiermee kan de rivier afgesloten worden om het waterpeil op te jagen zodat de supergrote droomcruise-schepen van de werf Meijer bij Papenburg de rivier af kunnen. Een niet onomstreden kunstwerk. |
 |
|
 |
Ondanks de dijken zitten er nog flink wat fraaie bochten in de Eems, gelukkig met betonning.
Tegen de tijd dat de Jan Berghausbrug (dit is de eerste brug in de Eems, oproepen met “Leerbrucke”) in zicht komt, is de vloedstroom op. De Jan Berghausbrug is een indrukwekkende brug die dan toch zo vlot voor ons nietig skutsje opengaat dat zelfs het zeil kan blijven staan. De brugwachter wenst ons ,vanuit het open raam, een goede reis. |
 |
Een paar kilometer doorvaren en dan bakboord uit de rivier de Leda in. Met toch nog een flinke ebstroom tegen, meren we om 17:00 uur af aan een wachtsteigertje voor de Seeschleuse Leer. We moeten wachten tot 17:30 voordat de imposante sluis opent en ons de stad in laat. De sluis draait maar drie keer per dag (soms extra voor rondvaartboten).
In de museumhaven, een deel van de grote havenkom middenin de stad, worden we gastvrij ontvangen en krijgen een pronkplekje direct aan het plein voor de oude Waag.
|
Vanaf Greetsiel hebben we negen uur gevaren, inclusief twee sluizen. Vluchtig, als in een droom, zijn we in één getijgolf langs de vogelrijke Leybucht, de wiekenmuur bij Gronings economische droom, de Eemshaven, vlak langs baggerspuwende reuzen, Delfzijl, de trotse muren van Termunterzijl, de punt van Reide, de onuitputtelijke Dollard, Emden en veel interessante kleine haventjes gestuwd. Snel, té snel, maar… over een paar bijzondere plekjes later, op de terugreis, meer.