De eerste Nederlandse kampioenschappen baklopen, een spectaculaire opening. De jaarlijkse samenkomst van oude schepen van Het Historisch Bedrijfsvaartuig was dit jaar meer dan bootjes kijken alleen.
Door Guido Ganzeman (foto’s Petra Spithost)
Evenementenorganisaties vrezen de ‘regen van 10:00 uur’. Als het dan regent, beslist menig gezin om maar wat anders te gaan doen.
Even schuilen tijdens de bui
Toch waren er heel veel bezoekers in Vreeswijk onder wie een moeder met kroost die monter opmerkte: “Het is gelukkig niet zo druk, we kunnen het dus goed zien”.
Beste beentje
Er werden per kwartier 100 bezoekers geteld die de loopplank van Verenigingsschip de Terra Nova opliepen. “Wat is dat groot daarbinnen…” hoorde ik meerdere bezoekers uitroepen. Vreeswijk zette zijn beste beentje voor en presenteerde zich als binnenvaart-knooppunt met vele historische plekken. Drie podia, waarvan 1 drijvend in de oude sluis, zorgden voor een ongelooflijk aantal decibels. Monique Moolhuizen en Johan Sloots waren vanuit de vereniging verantwoordelijk voor de organisatie .
Terra Nova
Nieuwe kraampjes
Wat was er dit jaar anders dan gebruikelijk? Ten eerste een spectaculaire opening met de allure van Cirque du Soleil. De marktkraampjes laten ook een verschuiving zien. Zo zag ik een stalletje met ‘Indiase’ thee en koffie…, een energiegigant die windenergie wil verkopen, wel grappig dat de meeste schepen voor de wal zelfvoorzienend waren…, een leverancier van hi-tech minikacheltjes waarmee je je hele schip kunt verwarmen en nog veel meer. Bij de traditionele kraampjes kon ik het niet laten om toch maar een soepele nieuwe landvast te kopen, souvenir uit Vreeswijk, nodig of niet nodig…
Kampioen baklopen
De eerste Nederlandse kampioenschappen ‘baklopen’ werden gehouden: zand uit het ruim scheppen met een bak aan de giek van een zelflosser. Wie het meeste zand in 5 minuten kon scheppen, werd winnaar. Nog steeds actieve binnenschippers hadden zich aangemeld, “zo deden wij dat vroeger…” en zetten hun beste beentje voor. Velen bleken nu helaas wat te dik voor dit werk en een enkeling tuimelde dan ook van de hoop zand naar beneden het ruim in.
Museumhaven
Bij de museumhaven waren veel activiteiten en werden oude ambachten gedemonstreerd, het was er dan ook erg druk. Voor de werf konden de kleintjes in piepkleine radarbootjes rondvaren. Nieuw was ook de Pokémon-go rage. Er waren Poké-stops en de jeugd, met hun smartphone voor hun neus, speurde vol enthousiasme naar die virtuele beestjes die – voor mij onzichtbaar – overal in Vreeswijk verstopt schenen te zijn. Gelukkig is er naar verluid niemand met zijn smartphone in het water gevallen.
Misschien ook een leuk idee voor de vereniging zo’n ‘app’ ! Een combinatie van kwartetten en een speurtocht met vragen als: zoek een helmhout, of de neus van een Hagenaar. Zelfs onze voorzitter vond nog tijd om de langslopende jeugd op zijn tjalk uit te nodigen om aan het jaagwiel van de lier te draaien en zo de fok te hijsen. De kids stonden in de rij.
Zondag stond in het teken van het grote fotomoment in de Koninginnesluis. Een 100 jaar oude foto diende als voorbeeld voor een opname van dezelfde sluis propvol schepen anno 2016. Er waren veel mensen op het spektakel afgekomen. Aansluitend vond de vlootschouw plaats op de Lek. De zon glinsterde in het water en de strofe uit het beroemde gedicht van Hendrik Marsman “…zie ik brede rivieren traag door oneindig laagland gaan…” moet bij menige bezoeker opgeplopt zijn. Een magnifiek gezicht! Het bleef nog lang onrustig en gezellig in Vreeswijk. Een pluim voor het organiserend comité!