(Naar aflevering 5: Dromen en nachtmerries)
(Klik op de fotootjes in dit reisverslag om ze te vergroten, klik op de vergrote foto om hem weer te verkleinen)
| Recht, breed en vlak (dus bijna sluisloos): het Mittellandkanaal is een typisch staaltje Duitse techniek, met heel veel bruggen, tunneltjes, reusachtige aquaducten en een paar veiligheidsdeuren. Daarover kun je efficiënt dwars door Duitsland kruisen, van west naar oost en weerom. |  |
In onze blauwe droom zien we de ruim 325 kilometer van het Mittellandkanaal aan ons voorbij gaan. Beginnend als aftakking van het Dortmund-Eemskanaal bij Hörstel, dan langs onder andere Osnabrück, Minden, Hannover, Braunschweig en Maagdeburg naar de Elbe. Vanaf de Elbe door als Elbe – Havelkanaal, de kilometers tikken door tot 382. Daar, bij de T-kruising met de Untere Havel Wasserstrasse, bevindt zich het blauwe paradijs naar het noorden en Berlijn, de Oder, de Poolse grens en het watergebied rond de Spree naar het Oosten.
 |
Terug naar de werkelijkheid: we hebben de nacht doorgebracht boven sluis Altenrheine waar in de oude sluistoevaart (buiten gebruik) een prima ruime afmeergelegenheid is. Uitgedroomd sturen we de volgende dag, op de ruime Nasser Dreieck, bakboord uit naar het Mittellandkanaal dat ons langs Horstel richting Minden voert. Op de panoramafoto van de Dreieck zie je links de Eems achter ons en rechts het vrachtschip Bjorn dat het Mittellandkanaal invaart. |
Het kanaal volgt de contouren van het landschap. Die contouren worden vooral bepaald door een van west naar oost gestrekte heuvelrug. Tussen Horstel en Minden heet die het Teutoburger Wald. Dat levert ons fraaie panorama’s aan stuurboord op. Aan bakboord is het meestal vlakker of loopt het af. Staand in de kuip aan het roer hebben we een aantrekkelijk uitzicht op bossen, boerderijen en weilanden naar beide kanten. Slechts hier een daar liggen wat oude dorpen direct aan het kanaal. Wel zijn er op een aantal plaatsen bedrijven gevestigd die afhankelijk zijn van aan- of afvoer over water.
 |
De graffitikunst onder de bruggen trekt onze aandacht. Er zijn talloze bruggen, een kleine honderd tussen Horstel en Minden. Op de Eems viel ons dat ook al op. Toen ik bij de T-splitsing met het Mittellandkanaal terug blikte zag ik wel 5 bruggen achter ons en twee voor ons. Daaronder hebben we schilderingen gezien… ware kunstwerken! Ze zetten de verbeelding in gang, sommige roepen de vraag op naar het verhaal erachter. Door die brug-graffiti vallen later ook de muurschilderingen in plaatsen als Nienburg meer op. |
| In één dag, tussen kwart over acht ‘s morgens en kwart over zeven ‘s avonds, varen we zo’n 85 km met maar twee sluizen: van Sluis Alte Rheine op de Eems naar kilometerraai 73,5 op het Mittellandkanaal. Daar is een aanlegplaats waar ook kleine schepen mogen overnachten. Minden is nog maar 30 km verderop. |  |
 |
De volgende dag controleren we de motor eerst zorgvuldig op lekkage van water, koelwater of diesel en vernieuwen enkele slangeklemmen. Onderweg proberen we bij bunkerboten te tanken, maar zonder succes. “Bij de jachthaven vlak voor Minden kun je als recreatievaart met een tankauto witte diesel laten brengen” wordt ons verteld. Zo verlegen zitten we niet, dus we varen door naar Minden, waar we vlak voor het aquaduct en tegenover de invaart naar de Schachtsluis afmeren. Een politieagent stuurt ‘pünktlich’ een Deens jacht dat deels voorbij het blauwe bord ligt afgemeerd weg. Wij leggen netjes tussen de borden “Sportboote” aan. Toch krijgen wij van de dienaar der wet te horen dat we niet aan de beugels op de kade mogen vastmaken. De bolders, die beroepsvaart-breed uiteen staan, dáár moeten de lijnen aan vast. |
| Het meest interessante aan Minden is voor ons zonder twijfel het aquaduct dat het Mittellandkanaal over het drie kilometer brede Weserdal voert. Een bakstenen bouwwerk van 375 meter lengte, gebouwd tussen 1911 en 1914. Een tweede kanaalbrug is er in 1993 naast gebouwd. |  |
 |
Het kanaal wordt hier ook gevoed met water. Er bevindt zich een enorm gemaal dat het water uit de Weser naar boven haalt. |
Het kanaal ligt 110 meter boven de Weser, en Minden heeft evenveel hoogteverschil. Vanaf het kanaalniveau zoeven we naar beneden op de fiets. De stad heeft een fraaie altstad met onwaarschijnlijk scheve smalle vakwerkhuizen. Maar ook heerlijke kasseienstraatjes, een welluidend carillon, een standbeeld voor de “buttjers” jongen, een uitgebreid winkelcentrum en een prachtig park langs de Weser.
We genieten van ons bliksembezoek. In de boekwinkel schaffen we de Duitse pilot “Vom Rhein zur Nord- und Ostsee” aan. Deze pilot bevat uitgebreide kaarten en informatie over aanlegplaatsen en voorzieningen. Een boek over de Weser-sagen is helaas niet in voorraad.
Aan boord kijken we nog even met verlangen op de kaart naar het Oosten. Hebben we nog tijd genoeg om door te gaan? Ter hoogte van Wolfsburg sluit het Elbe Seitenkanaal aan. Dat geeft verbinding met de Elbe en Hamburg. Vanaf Brunsbüttel via de Elbe en het Wad of via de Elbe-Weser Schiffartweg is bekend vaarwater. Over deze Bootobahn ben je in nog maar een paar dagen varen bij de Elbe. Dan nog een dag varen en het Blauwe Paradijs opent zich voor je!
Wat wij de de Bootobahn noemen is bij anderen bekend als het Weser-Eemskanaal en het Weser-Elbekanaal. Voor ons zit het eerste deel erop en is het tijd de realistische keus te maken. Tegenwind op het wad en tegenslag op de Eems hebben onze blauwe droom gekortwiekt.
De verbinding met de Weser bij Minden is mogelijk via de Schachtsluis ten westen van het aquaduct of via twee sluizen (de Ober en Unter sluis) aan de oostzijde. Vanaf dit “Wasserstrassenkreuz Minden” is de Weser ook voor grotere schepen bevaarbaar. Via de Weser gaan we richting Bremen. Dit kruispunt wordt ons keerpunt.