Wie de schitterend kronkelende Rijn volgt van de Bodensee in Zwitserland tot de Noordzee bij Hoek van Holland heeft 1320 kilometer afgelegd, 2000 zijriviertjes zich leeg zien storten in vadertje Rijn, 400 meter verval genomen, de Lorelei gehoord, heuvels en uiterwaarden gezien en is tegelijk met zo’n 2000 m³ water bij Lobith de Duits-Nederlandse grens overgegaan.
Maar wat nu als u de Rijn niet fietsend, maar met uw eigen schip van zeg 15½ meter wil afzakken?
In dat geval heeft u te maken met Zwitserse regels, Franse regels, Luxemburgse regels, Duitse regels en Nederlandse regels. En die zijn niet allemaal gelijk. Maar de Europese Unie en vrij verkeer van personen en goederen dan? Ja en toch heeft elk land recht om eigen eisen te stellen. Europees Parlement en verkiezingen ten spijt.
In 2008 hebben wij met ons skûtsje de Oeral Thûs een slag door België en Noord Frankrijk gemaakt (zie ons reisverslag). Wij zijn toen teruggevaren naar Nederland via de Maas. Uiteraard hebben wij de, in Nederland, vereiste papieren en een redelijke hoeveelheid kennis en ervaring voor het varen met ons schip van 15,5 meter op de ruime en nauwe binnenwateren zoals Waddenzee, Friese meren en kanaaltjes, Noord-Oostzeekanaal, IJsselmeer en Eems.
Het leek ons interessant om ook de optie te hebben om via de Moezel en de Rijn naar Nederland terug te keren als we nog eens zo’n tocht zouden maken. Dus maar eens bekeken of dat kan. En ja het kan , maar de Duitse regels vereisen wel dat wij in het bezit zijn van een zogeheten Rijn Sportpatent. Hoe is dit te verkrijgen?
Via het onuitputtelijke world wide web en Google kwamen wij bij de Stichting Actieve Watersporters (SAW) die af en toe een cursus organiseert voor dit Rijn Sportpatent. Om het examen voor het patent te mogen afleggen moet je een verklaring kunnen overleggen van een erkend opleidingsinstituut dat je vier maal het traject waarvoor je examen wil afleggen zowel op- als afgevaren hebt in een opleidings-situatie. De Duitse Rijn is ingedeeld in drie “strecken”: Spijck-Koblenz; Koblenz-Mainz; boven Mainz. De SAW organiseert een varende cursus, waarbij je tegelijk de nodige Rijn en “strecken”kennis krijgt opgediend als het traject vier maal vice versa vaart om de nodige vaar-praktijkkennis op te doen. Daarna moet je zelf even wat stevig ouderwets stampwerk doen om alle plaatsen , bruggen zijrivieren en eilanden tussen het Spijkse Veer en Koblenz te leren. En vervolgens leg je bij de afdeling binnenvaart van het CVV het mondeling examen af. Als je kennis als voldoende wordt beoordeeld, slaag je en krijg je een mooi diploma. Echter het diploma is nog niet je Rijn Sportpatent. Dat mag je vervolgens aanvragen met daarbij een officiële gezondheidsverklaring van een arts en een verklaring van het ministerie van justitie dat je je altijd netjes hebt gedragen.
Uiteraard kost het geheel de nodige euro’s. In ons geval, voor twee personen, deel tot Koblenz, ruim 4500 euro. Maar dan heb je ook wat en bovendien heb je al 12 dagen op de Rijn genoten.
De Rijn van Koblenz naar Spijkse Veer hebben we nu al enige malen gezien, maar met het eigen schip heb je tijd om hier en daar onderweg aan te leggen en al die mooie plekjes te bezoeken waar de docent ons over vertelde tijdens de cursus. Het romeinse plaatsje Zons, de fietsenwasserette langs de Ruhr en het Drachenkasteel. Ja, natuurlijk pakken we daarvoor dan de fiets, die gaat immers altijd mee als we gaan varen.
Voor geïnteresseerden is meer informatie te vinden bij het CBR — inderdaad, het Centraal Bureau Rijvaardigheidbewijzen. Wellicht is het in de toekomst een mogelijkheid het verenigingsschip de Terra Nova in te zetten om samen met de SAW deze cursussen voor meer schippers mogelijk te maken?
(Klik op de thumbnails voor een grotere afbeelding, klik op de grote afbeelding om hem weer te verkleinen.)