Zaterdag 28 november kwamen de leden van de verschillende werkgroepen bij elkaar om samen over hun werk binnen de groep te praten. Het bestuur had dit jaar voor de Museumwerf te Vreeswijk als locatie gekozen. Ten eerste vanwege de centrale ligging, maar vooral ook omdat voor het middagprogramma een werflocatie het meest geschikt was. Er stond een demonstratie ‘plaatwerken’ op het programma en dan niet zoals nu gebruikelijk is ‘onder de pers’, maar op de klassieke manier ‘in het zand’.
Bart Vermeer hamerde ook op handhaving van LVBHB als verenigingsnaam.
Maar eerst waren de werkgroepen zelf aan het woord. Het kost altijd even tijd om de mensen vanachter de koffie met, deze keer, bolussen vandaan te halen maar om kwart over tien zat toch ieder in het voorgedeelte van het ruim van de Terra Nova. Een ruim dat toch steeds meer de vorm begint te krijgen zoals het bedoeld was, nu zelfs met bediening in horecakleding.
Dick Eerland sprak namens de Stichting Terra Nova.
Als eerste vroeg Dick Eerland, voorzitter van de Stichting Terra Nova het woord. “De stichting is wel geen werkgroep maar…” begon hij, waarna hij het plaatsen van de laadmast en laadgieken beschreef en de wens om het laadgerei echt werkend te krijgen.
Gert Herrebrugh sprak voor de werkgroep OMO over de inmiddels ruim 100 gedigitaliseerde technische handleidingen en de succesvolle ‘opduwerdag’. Probleem met deze scheepjes is natuurlijk de actieradius, zodat ze zelden ruim vertegenwoordigd zijn op reünies van de vereniging. Hopelijk is dat komend jaar in Vreeswijk anders.
Marieke Davids vertelde over de perikelen van de werkgroep Communicatie en PR. Hiervan heeft het bestuur bepaald dat dit een topprioriteit is binnen het Driejarig Operationeel Plan (DOP). Hier doet zich vooral het probleem voor dat het een professionele aanpak vereist die moeilijk binnen de vrijwilligersorganisatie is in te vullen. De professionals die er in de vereniging zijn, kunnen dit moeilijk binnen hun al volle agenda inpassen, terwijl de vereniging juist behoefte heeft aan een continue begeleiding.
Eric Stigter deed het woord namens de werkgroep Exploitatie Terra Nova. Deze werkgroep heeft nu haar eerste volledige jaar achter de rug en heeft kans gezien een groot deel van het wensenlijstje te verwezenlijken en toch nog een positief resultaat te behalen. Sail Amsterdam en daarvoor Oostende voor Anker hebben met zekerheid bijgedragen aan het positieve resultaat. Ons was ook de goede geluidsinstallatie opgevallen die nu gerealiseerd is.
Nestor Klaas Persoon blijft enthousiast over de kleine zeilvaart.
Klaas Persoon sprak namens de werkgroep Kleine Zeilvaart en over het succes van het boek over de Westlanders dat nu zichzelf heeft terugverdiend.
Vervolgens waren er nog twee werkgroepen die specifiek op het programma waren gemeld. De werkgroep Schouw en de werkgroep Havens & Ligplaatsen. Roel Bosch zou, als voorzitter van deze werkgroep, vertellen over de moeilijkheden rond varende bewoonde schepen en de voorzichtige successen die zijn behaald. Zie hierover de Bokkepoot van december en natuurlijk zijn artikel op onze website. Roel was vanwege familieomstandigheden pas laat binnengekomen, maar moest kort daarna, na een triest telefoontje, ons weer verlaten. Peter Banda nam zijn taak over, na Roel namens ons allen te condoleren. Het ‘Bouwbesluit’ kwam aan bod, maar ook de nieuwe app ‘Ligplaatsen onderweg’ en de geleidelijke aanwas van museumhavens. Ongelooflijk wat buiten het zicht van velen door deze werkgroep voor onze schepen wordt gedaan.
Tot slot vertelde Rob Klaassen, namens de werkgroep Schouw over het verlengen van de blauwe en grijze passen en over het rondje sporenonderzoek. Dit laatste wordt door de vereniging aan nieuwe leden aangeboden waarmee hopelijk voorkomen wordt dat door onervarenheid, onkunde of overenthousiast restaureren waardevolle elementen van het schip verdwijnen. Natuurlijk heeft de schipper hierin het laatste woord, maar door het in ieder geval te tonen, kan het gedocumenteerd worden. Dat documenteren moet de schipper dan wel zelf doen. Tot slot memoreerde Rob nog eens de noodzaak van het op tijd zorgen voor de CvO keuring. Over enkele jaren moeten alle 20+ schepen dat hebben en de tijd gaat sneller dan je denkt.
Tussen de verhalen door deed Simon de Waard nog een oproep aan het bestuur om het opzeggen van het lidmaatschap van BNL/Schuttevaer te heroverwegen en riep Bart Vermeer op om vast te houden aan de naam LVBHB.
Nu zult u vragen: ‘We hebben toch meer werkgroepen?’ Het antwoord is ‘JA’, maar zij schitterden door afwezigheid.
Chiel Ottenhof in de zandbak.
Na de lunch gingen we over tot de praktijkles scheepsbouw of eigenlijk moet ik zeggen ‘scheepsreparatie’. We hadden Chiel Ottenhof, van Ottenhof Techniek, Scheepsreparaties, uit Amsterdam-Noord bereid gevonden ons uit te leggen hoe je een deel van de scheepsromp moet opmeten om vervolgens dat deel in de juiste vorm te krijgen zodat het ‘naadloos’ in de romp geplaats kan worden. Aan de hand van een door hem gemaakt stukje romp op schaal en met behulp van latten, sneelat, duimstok en zogenaamde proevertjes legde hij uit hoe hij dat ooit leerde op de werf van Gouwerok. Deze ‘proevertjes’ zijn ijzeren strippen die met de hamer en een stukje H-profiel of gewoon op de open bankschroef, in de juiste kromming van de bestaande spanten worden geslagen. Samen met de sneelat met daarop de gemeten maten en de proevertjes togen we naar de zandbak waar enkele stukjes plaat lagen te wachten om in de vorm geklopt te worden. Het model dat Chiel had gemaakt was ongeveer schaal 1 op 3, waarbij een plaatdikte van 3 mm paste. De plaatjes die er lagen waren echter 4 mm, wat naar mijn inschatting wat aan de zware kant was. Enigszins bezorgd keek ik naar Chiel (uiteindelijk had ik hem hiervoor uitgenodigd) maar hij verblikte niet. ‘Dan maar wat harder slaan’, knikte hij me toe. En ja hoor, na een paar minuten ‘rammen’ ontstond de gevraagde tonvorm die keurig op het model paste. Ondertussen kreeg de andere groep een rondleiding door het museum, en dat kostte aanzienlijk meer tijd.
Tot slot dronken we nog een drankje aan boord van de Terra Nova.
Auke Boom
Fotografie Simon de Waard